donderdag 20 september 2018

WE ZIJN DE STAD NIET UIT GEWEEST

Woensdag 19 september. Het is mooi zonnig weer, rond de 21 graden en af en toe wat wind. Prima ingrediënten voor een rit met onze scootmobielclub. We verzamelden zoals gewoonlijk voor Puntenburg, ons wooncomplex. Omdat er twee hadden afgezegd waren we dit keer met 7 man/vrouw. De rit ging naar diverse parken in en om Amersfoort.


We zijn eerst via de Kleine Koppel, de Smalle Brug en de Grote Spui naar Plantsoen Noord  en Oost gereden. Het eerste stukje is best leuk, maar pas na de Coninkstraat wordt het echt mooi. Het Plantsoen wordt vanaf daar geflankeerd door de oude stadsmuur en er is volop groen van onder andere prachtige kastanjebomen. Natuurlijk hebben we Monnikendam  met het uitzicht op de tuinen van de Zuidsingel aangedaan.


Daarna hebben we park Randenbroek met een bezoek vereerd. Het park ziet er in elk seizoen mooi uit. Jammer dat het landhuis er niet op zijn fraaist uitzag door een verbouwing die gaande was. Na Randenbroek was het natuurgebiedje langs de Heiligenbergerbeek aan de beurt. Wat is het daar toch mooi opgeknapt na de sluiting van het Elisabeth Ziekenhuis; een lust voor het oog.



Aan het eind van het fietspad kwamen we bij kinderboerderij de Vossenheuvel, alwaar we een koffiepauze ingelast hebben. Op het eenvoudige terrasje was het gezellig druk met opa's,oma's, vaders en moeders waarvan de (klein)kinderen aan het spelen waren elders op het terrein. Ook liepen er wat kippen, een pauw met kuiken en een parelhoen rond. En ook niet onbelangrijk: volgens de dames was de koffie erg lekker. Na de koffie hebben we even in de stal gekeken bij de biggetjes die lagen te slapen en bij de marmotten die net een pedicure ondergingen.



Na de pauze zijn we de Driftakkerweg opgegaan, waar we op diverse plekken hop zagen staan aan de kant van de weg. Hop is een plant waarvan de bloemen gebruikt worden bij de bereiding van bier. De Driftakkerweg voerde ons naar natuurgebied de Schammer. Daar hebben we genoten van het prachtige  uitzicht en van de stilte. Stilte is een verademing na al het lawaai van de stad dat we doorgaans horen. Nadat we het gebied doorkruist hadden moesten we toch weer huiswaarts door het geraas van het verkeer. Maar we kunnen terugkijken op een leuke middagvullende tocht door mooie plantsoenen, parken en natuurgebieden. We hebben veel planten en bomen gezien en zelfs beestjes. En het grappige is dat de hele rit slechts 13 kilometer lang was en dat we de stad nauwelijks uit zijn geweest.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten