DE EERSTE RIT

Bloesem in het waterwingebied

De eerste rit van het seizoen zit er weer op. Gistermiddag zijn we met een groepje van 4 man voor het eerst weer op pad gegaan. Het was prachtig weer, dus was het jammer dat de andere 4 niet mee konden. Maar ziekte en vakantie hebben meer zeggenschap dan ik hè? Enfin, wij zijn met ons vieren eerst naar het waterwingebied gereden. Daar is het altijd mooi. We hebben genoten van het ontluikend groen, de bloesem en het fluiten van alle vogels want we hebben in een zeer rustig tempo het gebied in zijn volle lengte doorkruist. Als je namelijk met een snelheid van rond de 5 kilometer per uur rijdt zie en hoor je veel meer dan bij een hogere snelheid. En we hoefden geen trein te halen.

Bloeidaal

Ik zie zo vaak scootmobielrijders die met hoge snelheden overal langs crossen, ook in het bos of de polder. Zulke mensen missen zoveel. Ook wij hebben heus wel harder gereden hoor, maar alleen op de minder leuke stukken van de route. Zoals het stukje langs de drukke ringweg waar het verkeer luid langs je raast.  Maar zodra we dat achter de rug hadden zijn we weer in wandeltempo door natuurgebied Bloeidaal gereden. Wat is het daar toch mooi met de afwisseling van dichte begroeiing en open ruimtes. Omdat er maar één voor ons berijdbaar pad is daar, moesten we aan het eind op onze schreden terugkeren. Weer aangekomen op de Hessenweg hebben we het erf van landwinkel de Kopermolen opgezocht voor een pauze.

Selfservice in de stal

Het was goed toeven daar: de zon scheen uitbundig, de wind kon er niet bij, de cappuccino was heerlijk en de mensen waren vriendelijk. Wat wil een mens nog meer? In de stal hoorden we nog een geluid dat we niet zo snel konden thuis brengen. Toen we gingen kijken bleek het een koe te zijn die zichzelf trakteerde op een was- en schoekbeurt bij een grote gele borstel. Het ding leek voor mij erg op een borstel uit een wasstraat voor auto's. De koe genoot zichtbaar van de extra service in haar stal. Na onze koffie- en kletspauze (Tja, dat krijg je als je op stap bent met 3 dames.) zijn we overgestoken naar natuurgebied de Schammer. Daar hebben we onder andere diverse kieviten kunnen bewonderen, omdat ze erg dichtbij zaten. En we hebben zelfs een torenvalkje gezien.



Om niet door de hele terugweg door de drukke stad te rijden hebben we een kleine omweg gemaakt langs de Heiligenbergerbeek en door park Randenbroek. En toen was het echt tijd om afscheid te nemen van de rust in het groen. Gelukkig was het resterende stuk door de stad niet lang meer. We kunnen weer terugkijken op een heel leuke tocht door onze mooie omgeving.

Bij de landwinkel is het goed toeven